سیستم طبیعی در مسابقات مسافت بلند و ماراتنی

 نویسنده: Dacian Busecan
مترجم: صابر صالح زهی(البلوشی) 

طرز استفاده سیستم طبیعی واقعی در مسابقات مسافت بلند و ماراتنی :
من به طور قاطع به کسانی که از پرنده های جوان در مسابقات سرعتی و متوسط شرکت میکنند پیشنهاد میکنم که  از سیستم تاریکی یا بیوگی استفاده کنند، و از سیستم بیوگی برای کبوتران یکساله و کبوتران بالغتر استفاده کنند....چرا؟...
در طی این سالهای طولانی من همیشه در مسابقات خیلی زیادی دیدم که مربیانی که در مسابقات خود از سیستم بیوگی استفاده کردند در مقابل کسانی که از سیستم طبیعی استفاده کردند همیشه جلوتر بودند و کسی نمیتوانست آنها را شکست بدهد.و جواب خیلی ساده است....کبوترانی که بر اساس سیستم طبیعی پرواز میکنند چون باید جوجه ها رو بزرگ کنند و روی تخمها بخوابند و آشیانه خود را بسازند خیلی خسته میشوند.و انرژی خود را خیلی راحت از دست میدهند تا اینکه انرژی خود را برای مسابقه حفظ کنند....همچنین کبوترانی که بر اساس سیستم طبیعی پرواز میکنند از نظر فیزیک بدنی و انرژی و استقامت بدنی که برای مسابقه لازم میباشد را ندارند....اما من دوباره تاکید میکنم فقط برای مسابقات سرعتی و متوسط به مشکل بر میخورند....اما الان من میخوام درباره سیستم طبیعی واقعی برای شما توضیح بدهم...و شما میتوانید از این سیستم در مسابقات مسافت بلند و  ماراتنی استفاده کنید و از شانسهای بهتری برای برنده شدن نسبت به سیستم بیوگی داشته باشید.

الان شروع میکنیم:اول اجازه دهید قبل از آن برای شما سیستم طبیعی را در کبوتران مسابقه ای تعریف کنیم.
الان فرض کنیم که پرنده ای داریم ( بالغ یا جوانه باشد) بر اساس سیستم طبیعی مسابقه میدهد و اگر پرنده تخم یا جوجه داشته باشد...الان لطفا خوب دقت کنید آنچه را که میخواهم برای شما توضیح دهم...سیستم طبیعی واقعی که مربیان  را در سراسر جهان به قهرمان تبدیل میکند به این صورت نیست که در ابتدای سال شما یک جفت کبوتر را با هم جفت کنید و این کبوتران دو یا سه نسل از جوجه ها رو بزرگ کنند و وقتی که زمان مسابقات ماراتن فرا رسید شما آنها را راهی مسابقات کنید به امید اینکه در آن روز برای شما یا تخم کنند یا صاحب جوجه شوند.....این اشتباه است خیلی اشتباه است و بزرگترین اشتباه است...

سیستم طبیعی واقعی که ما را قهرمان میسازد به این صورت انجام میگیرد...

در ابتدای سال شما نقشه بکشید و تصمیم بگیرید که چه پرنده های را برای مسافت بلند انتخاب میکنید...به عنوان مثال میگیم کبوتر شما ماده است و در مسابقه ملی به مسافت ۱۳۰۰ کیلومتر در بین ۳۰،۰۰۰ پرنده شرکت میکند.این ماده مخصوص باید اراده قوی و انگیزه کافی باید داشته باشد تا بتواند در بین ۲۹،۹۹۹ پرنده رقابت کند.
برای اینکه به این پرنده بزرگترین مزیت ممکن بدهیم نباید این ماده را با هیچ نری از کبوترخانه خود جفت بزنید مگر فقط ۲۰ روز قبل از تحویل به سبد برای مسابقه بزرگ،با این روش ماده برای ۱۰ تا ۱۲ روز بر روی تخم ها میخوابد.یک روز قبل از تحویل به سبد مسابقه شما جوجه ۵ تا ۷ روزه رو در آشیانه ماده بگذارید و اجازه دهید تا زمانی که ماده رو تحویل سبد مسابقه میدهید روی جوجه بشیند....این روش سیستم طبیعی واقعی است که مربیان واقعی از ماده ها برای مسابقات مسافت ماراتن به کار میگیرند.و شما به راحتی میتوانید مشاهده کنید که چرا این پرندگان شانس بزرگی برای قهرمانی دارند...اول از همه اینکه این ماده انرژی لازم را که برای این مسابقه به آن احتیاج دارد را الان دارد و این انرژی را برای بزرگ کردن جوجه ها تا الان هدر نداده است.دوم اینکه شما با گذاشتن جوجه در آشیانه ماده احساس و غریزه مادری کبوتر را به طرز چشمگیری بالا برده اید.با انجام دادن این دو کار شما الان موشکی را به وجود آورده اید که آماده است ۱۳۰۰ کیلومتر را در کمترین زمان ممکن برای رسیدن به جوجه خود پرواز کند.