بازگشت به ژن نسل اجداد

    دو تفسیر از ژنتیک مدرن وجود دارد: یکی این است که دو یا چند ژن که برای تعیین یک صفات خاص لازم هستند، به وسیله هیبریداسیون یا به دلایل دیگری از زمان جدا شدن آنها در طول تشکیل گونه ، تغییر یافته اند. صفات اجدادی و عملکرد مجدد؛ دوم این است که مشخص ساختن صفات اجدادی ژن، در پروسه تکاملی به مدت طولانی با پروتئین سرکوبگر مبتنی بر هیستون مسدود شده است، اما به دلایلی یک تولید غیر هیستون خاص تولید می کند، اتصال هیستون موجب می شود که رگولاتور سقوط کند و در نتیجه بهبود ژن فعال، دوباره رونویسی و ترجمه و عملکرد صفات اجدادی است. 

    در فرآیند ارثی بیولوژیک، زمانی که فرزندان ویژگی های فیزیکی و اجداد یکسان هستند، پدیده های اجدادی نامیده می شود. در صنعت کبوتر، افراد معمولا اختلاف معناداری بین فرزندان و والدین آنها پدیده ی اجداد کبوتر نامیده می شوند. مانند دو ژن بارسا، یک کبوتر خاکستری به دنیا آورد، دو پر از کبوتر چشم  نارنجی از کبوتر چشم پرنده قرمز‌، دو ژن بارسا، کبوتر قرمز، دو کبوتر بلوط خالص سفید از کبوتر سفید قرمز .علاوه بر این، مو، پرندگان و غیره وجود دارد. کبوتر با پدیده اجداد اغلب مورد علاقه است. 

    در حقیقت، نه تنها رنگ پر، پروسه پرورش کبوتر، بلکه پدیده های اجدادی عمدتا برای فنوتیپ فردی است، یعنی رنگ پسزمینه، اندازه، ذهن، شن و ماسه چشم، مو و غیره. مجموعه ای از ویژگی های همان ویژگی های کبوتر است. وراث کبوتر نه تنها ظاهر عملکرد، مهمتر از همه، ژنتیک ذاتی است. بنابراین، بین عملکرد کبوتر ورابطه ای علیه لازم وجود ندارد. به این معنا، تفاوت بین پرها و پرهای کبوتران اجدادی لزوما به ارث برده نمی شود. 

با تشکر از سایت باشگاه ایران irpipa.ir